SaITE to skrót pełnej nazwy Stakeholders and Information Technologies in Education, konferencji IFIP, czyli International Federation of Information Ptocessing. Prezentowałem tam to, co pokazywałem CheatingIFIP na wydziale na tym słynnym seminarium, na które nikt nie przyszedł. Referat jak referat. Postawiony problem – czy IT może zapobiec ściąganiu? Potem przegląd literatury, z którym jest jak z kijem. Za skąpy – autor jest leniwy i wydaje mu się, że odkrywa koło. Za obszerny – po co ruszać ten temat, skoro wszystko jest zrobione. Potem dwa badania ankietowe, omówienie ich wyników. Następnie opis dwóch zastosowanych rozwiązań IT i dyskusja wyników. Konferencje IFIP są zacne, od lat bardzo je lubię nie tylko jako tak zwany członek z wyboru IFIP. Jest w tym jedno ale…
IFIP stosuje od lat bardzo restrykcyjną politykę recenzowania, tak zwaną double blind. Oznacza to, że ja oczywiście nie wiem kto recenzuje moją pracę, ale także recenzent nie wie, czyją pracę recenzuje. Są takie recenzje trzy. Jestem właśnie na etapie odpowiadania na uwagi recenzentów i nanoszenia poprawek. Jeden z moich znamienitych kolegów powiedział kiedyś emocjonalnie na posiedzeniu rady, że pisanie artykułów to bardzo ciężka praca i dużo trzeba przy tym znieść… Mogę to potwierdzić! Drugie dzień pracuję nad 9 stronami artykułu i już pięcioma odpowiedzi! Tak, to jest sztuka! Co więcej sztuka chyba społeczna. Referaty mają się ukazać w serii Springera Computer Sciences i być może będą miały dodatek Proceedings czyli… Dla naszego ministerstwa wartość zero! Tyle zachodu za zwykłą satysfakcję? No ale nie można robić wszystkiego dla punktów czyli dla… pieniędzy.
https://www.youtube.com/watch?v=wPD5QkHbd7w
USOS – podsumowanie
W bieżącym roku w USOS wypełniłem 16 rożnych protokołów z czego sześć z semestru zimowego a dziesięć z letniego. Czy to dużo czy mało? Pewnikiem rekordziści mają więcej rożnych protokołów. Drugim miernikiem jest liczba Studentów. W moim przypadku to 370 Studentów. Za wyjątkiem jednego protokołu z wykładów dzieląc liczbę Studentów przez liczbę różnych przedmiotów (pięć) wychodzi średnia na protokół 70 osób. Na wszystkie uwagi, że te protokoły to zamulanie, strata czasu i bezsens mam jedną odpowiedź – to element naszej pracy, który musimy zrealizować. Podobnie mógłbym powiedzieć, że sprawdzanie kolokwiów i projektów jest też… męczące. Tak i to nawet bardzo! Ale na tym polega nasza praca. W mojej ocenie system USOS pomaga mi a nie przeszkadza. Pozwala zapanować nad setkami ocen! Każdy ze Studentów ma wystawiane oceny ze sprawdzianów, projektów, testów z wykładów. Przeciętnie jest to 7 ocen cząstkowych co daje ponad dwa tysiące! Bez USOS zapanowanie nad tym byłoby znacznie trudniejsze i czasochłonne. Oczywiście są być może przedmioty, w których nie ma takiej liczby ocen. Jest projekt i jedna ocena. Cóż… Jak to było – “one size fits all”. Jeden system i bardzo wiele sytuacji i oczekiwań… Miałem jeden przedmiot, gdzie ocena końcowa była wynikiem tylko jednej “aktywności”. I w tym USOS też sprawdził się… Tak więc… Informuję, że nikt mi nie płaci za pozytywne opinie o USOS. Zawsze mówię prawdę za darmo i z niekłamaną satysfakcją i przyjemnością, bez względu na charakter prawdy i konsekwencje dla mnie.