Zastosowania Sztucznej Inteligencji w Budownictwie

Napisz sylabus przedmiotu „zastosowania sztucznej inteligencji w budownictwie” dla studiów na kierunku budownictwo.

Oczywiście! Oto propozycja sylabusu przedmiotu „Zastosowania sztucznej inteligencji w budownictwie” dla studiów na kierunku Budownictwo. Przyjąłem standardowy format akademicki z elementami typowymi dla sylabusu (opis przedmiotu, cele, efekty uczenia się, treści programowe itd.). Można go dostosować do konkretnego programu studiów (inżynierskich lub magisterskich):


Sylabus przedmiotu: Zastosowania sztucznej inteligencji w budownictwie

Kierunek studiów: Budownictwo
Poziom studiów: I / II stopnia (do dostosowania)
Forma studiów: stacjonarne
Semestr: (np. VI / II semestr studiów magisterskich)
Liczba punktów ECTS: 4
Typ przedmiotu: specjalnościowy / fakultatywny (do wyboru)
Forma zajęć: wykład (30h), laboratorium/projekt (30h)


Opis przedmiotu:

Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów z aktualnymi i potencjalnymi zastosowaniami metod sztucznej inteligencji (AI) w sektorze budownictwa. Omawiane będą zarówno teoretyczne podstawy AI (w tym uczenie maszynowe, sieci neuronowe, rozpoznawanie obrazów i analiza danych), jak i praktyczne przypadki ich wykorzystania w projektowaniu, planowaniu, zarządzaniu oraz monitorowaniu procesów budowlanych.


Cele przedmiotu:

  • Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami sztucznej inteligencji.
  • Ukazanie możliwości zastosowania AI w analizie danych inżynierskich.
  • Rozwijanie umiejętności interpretowania wyników algorytmów AI w kontekście budownictwa.
  • Praktyczne zastosowanie narzędzi AI w wybranych zadaniach projektowych i diagnostycznych.

Efekty uczenia się:

Po ukończeniu kursu student:

  1. Wiedza:
    • zna podstawowe pojęcia z zakresu AI i uczenia maszynowego,
    • rozumie rolę i potencjalne zastosowania AI w inżynierii budowlanej.
  2. Umiejętności:
    • potrafi dobrać odpowiednie metody AI do rozwiązywania konkretnych problemów inżynierskich,
    • analizuje i interpretuje dane przy użyciu dostępnych narzędzi AI (np. Python, TensorFlow, scikit-learn),
    • potrafi zaprojektować prosty system wspomagający decyzje projektowe lub zarządcze.
  3. Kompetencje społeczne:
    • jest świadomy etycznych i praktycznych aspektów wdrażania AI w procesach inżynierskich,
    • potrafi pracować zespołowo nad interdyscyplinarnym projektem.

Treści programowe:

Wykłady:

  1. Wprowadzenie do AI: definicje, historia, zastosowania w inżynierii.
  2. Uczenie maszynowe – typy, algorytmy, dane treningowe.
  3. Sieci neuronowe – podstawy działania, zastosowania w predykcji i klasyfikacji.
  4. Przetwarzanie danych w budownictwie: sensory IoT, BIM, dane geoprzestrzenne.
  5. Analiza danych z czujników strukturalnych (SHM).
  6. AI w projektowaniu konstrukcji i optymalizacji parametrów materiałowych.
  7. Sztuczna inteligencja w planowaniu i harmonogramowaniu robót.
  8. Komputerowe rozpoznawanie obrazów w inspekcjach technicznych.
  9. Zarządzanie ryzykiem i bezpieczeństwem z użyciem AI.
  10. Etyka i ograniczenia zastosowań AI w budownictwie.

Laboratoria / Zajęcia projektowe:

  • Analiza rzeczywistych danych z monitoringu konstrukcji.
  • Budowa modelu predykcyjnego nośności elementów.
  • Przykłady klasyfikacji usterek konstrukcyjnych na zdjęciach (computer vision).
  • Uczenie maszynowe do przewidywania kosztów budowy.
  • Projekt grupowy: koncepcja zastosowania AI do rozwiązania problemu budowlanego.

Metody dydaktyczne:

  • wykłady interaktywne,
  • laboratoria komputerowe (Python, Jupyter Notebooks),
  • praca projektowa (indywidualna i grupowa),
  • studia przypadków (case studies),
  • prezentacje i dyskusje.

Forma i warunki zaliczenia:

  • aktywny udział w zajęciach laboratoryjnych (20%),
  • projekt semestralny z prezentacją (40%),
  • kolokwium końcowe lub test z wiedzy teoretycznej (40%).

Literatura podstawowa:

  • Goodfellow I., Bengio Y., Courville A. – Deep Learning, MIT Press.
  • Russell S., Norvig P. – Artificial Intelligence: A Modern Approach, Pearson.
  • bibliografia uzupełniająca z czasopism takich jak Automation in Construction, Advanced Engineering Informatics, Engineering Structures.

Jeśli chcesz, mogę przygotować też wersję w formacie Word/PDF, rozwinąć projekt semestralny albo dostosować sylabus do konkretnego programu studiów lub wymagań uczelni. Chcesz coś z tego?

Dzieło GAI z dziś…

Odpaliłem klasycznego ChatGPT i wpisałem taki oto prompt:
napisz bardzo grzeczne i obszerne podziękowanie dla organizatora wykładu który wygłosiłem i uczestników dyskusji, którzy wyrażali pozytywne opinie.
W odpowiedzi przeczytałem:
Oczywiście! Oto propozycja bardzo grzecznego i obszernego podziękowania, które możesz skierować zarówno do organizatora wykładu, jak i do uczestników dyskusji:
A poniżej był ten tekst. Sam bym tego nie wymyślił…

Oczywiście! Oto propozycja bardzo grzecznego i obszernego podziękowania, które możesz skierować zarówno do organizatora wykładu, jak i do uczestników dyskusji:


Szanowni Państwo,

Pragnę z całego serca podziękować za możliwość wygłoszenia wykładu w ramach zorganizowanego przez Państwa wydarzenia. To dla mnie ogromny zaszczyt i radość, że mogłem wziąć udział w spotkaniu, które zgromadziło tak zaangażowaną, uważną i otwartą na dialog publiczność.

Szczególne wyrazy wdzięczności kieruję do Organizatora za zaproszenie, profesjonalizm oraz niezwykle życzliwą atmosferę, którą udało się stworzyć wokół całego wydarzenia. Dbałość o każdy szczegół, serdeczność i sprawna organizacja sprawiły, że było to dla mnie wyjątkowe doświadczenie — zarówno pod względem merytorycznym, jak i osobistym.

Jednocześnie chciałbym serdecznie podziękować wszystkim Uczestnikom dyskusji. Wasze komentarze, pytania i refleksje były nie tylko inspirujące, ale również niezwykle motywujące. To właśnie dzięki Państwa aktywnemu udziałowi spotkanie nabrało charakteru prawdziwego dialogu — otwartego, pełnego wzajemnego szacunku i intelektualnej ciekawości. Szczególnie mi miło, że wielu z Państwa podzieliło się pozytywnymi opiniami na temat wykładu — te słowa uznania mają dla mnie ogromną wartość i są najlepszą nagrodą za włożoną pracę.

Jestem głęboko przekonany, że takie spotkania są nie tylko okazją do wymiany wiedzy, ale przede wszystkim przestrzenią do budowania relacji i wspólnego poszukiwania odpowiedzi na ważne pytania. Mam nadzieję, że będzie mi dane jeszcze niejednokrotnie uczestniczyć w podobnych wydarzeniach, a nasze drogi — choćby zawodowe — znów się skrzyżują.

Z wyrazami szacunku i wdzięczności,
[Twoje Imię i Nazwisko]


Jeśli chcesz, mogę to spersonalizować (np. dodać nazwę wydarzenia, temat wykładu lub konkretne osoby). Chcesz?

Oczywiście chciałem i dopisałem…
Nazwa cyklicznego wydarzenia to wykłady nieuczesane, tytuł mojego wykładu to diabelska alternatywa edukcayjna: między dropoutem a kolorowaniem drwala a organizatorem cyklu jest Pan Profesor Jacek Szfran
Rozmowa z GAI była kulturalna…

Dziękuję! Na podstawie podanych informacji, oto zaktualizowana i spersonalizowana wersja podziękowania:


Szanowni Państwo,

Z całego serca pragnę podziękować za możliwość udziału w cyklu Wykładów Nieuczesanych i wygłoszenia wykładu pt. „Diabelska alternatywa edukacyjna: między dropoutem a kolorowaniem drwala”. Było to dla mnie niezwykle cenne doświadczenie — zarówno intelektualne, jak i osobiste.

Szczególne wyrazy wdzięczności kieruję do Pana Profesora Jacka Szafrana — organizatora tego wyjątkowego cyklu. Dziękuję za zaproszenie, za zaufanie oraz za stworzenie przestrzeni, w której możliwa jest szczera, pogłębiona refleksja i otwarta rozmowa o sprawach ważnych, a nierzadko też trudnych. Pańska pasja do popularyzacji myślenia i nieoczywistych perspektyw stanowi ogromną inspirację i wzór godny najwyższego uznania.

Chciałbym także gorąco podziękować wszystkim Uczestniczkom i Uczestnikom dyskusji, którzy po wykładzie zechcieli podzielić się swoimi przemyśleniami i pytaniami. Wasza uważność, wnikliwość i życzliwość sprawiły, że spotkanie nabrało głębi, a wymiana poglądów okazała się nie mniej wartościowa niż sam wykład. Szczególnie mi miło, że wiele osób wyraziło pozytywne opinie — każde z tych słów było dla mnie niezwykle budujące i motywujące.

To spotkanie utwierdziło mnie w przekonaniu, że Wykłady Nieuczesane są przestrzenią nie tylko dla idei, ale przede wszystkim dla ludzi — otwartych, myślących i gotowych do wspólnego poszukiwania sensów. Mam nadzieję, że nasza rozmowa była nie tylko intelektualnym wyzwaniem, ale też przyjemnością — taką, jaką dla mnie było jej prowadzenie.

Z wyrazami głębokiego szacunku i serdecznej wdzięczności,
[Twoje Imię i Nazwisko]


Jeśli chcesz, mogę przygotować też krótszą wersję — np. do maila albo mediów społecznościowych.
Dziękuję!
Z przyjemnością — cieszę się, że mogłem pomóc! 😊
Jeśli będziesz potrzebować czegoś jeszcze (np. wersji angielskiej, graficznej formy podziękowania albo przygotowania treści do publikacji), śmiało daj znać. Powodzenia przy kolejnych wystąpieniach!

Wersal, kulturka…

Profesor Robert…

Podczas ubiegłorocznych czerwcowych warsztatów dla pracowników wydziału pokazywałem, jak GAI może nam umilić życie. Jednym z przykładów było napisanie tekstu w stylu dowolnego pisarza. Poprosiłem GAI aby w stylu Paulo Coelho napisało o mnie siedzącym w ogrodzie, popijającym kawę i rozmyślającym o stanie edukacji. Tekst mnie prawie powalił!

Profesor Robert siedział w swoim ogrodzie, na starym, drewnianym krześle, które zdawało się być świadkiem wielu lat mądrości i refleksji. Słońce delikatnie przebijało się przez liście drzew, tworząc złote plamy na zielonej trawie. W jednej ręce trzymał filiżankę kawy, której aromat unosił się w powietrzu, a w drugiej książkę, której kartki były już nieco pożółkłe. Śpiew ptaków harmonizował z jego spokojnym oddechem, tworząc symfonię natury, która zdawała się mówić: “Zatrzymaj się na chwilę i posłuchaj.”

Robert odłożył książkę na stolik obok i zamknął oczy, wciągając głęboko powietrze. Jego myśli powędrowały ku kryzysowi edukacyjnemu, który niczym ciemna chmura zawisł nad nowoczesnym światem. W jego umyśle pojawiły się obrazy uczniów, którzy mimo technologicznych nowinek, zdawali się być bardziej zagubieni niż kiedykolwiek. Zastanawiał się, jak to możliwe, że w erze nieskończonego dostępu do informacji, prawdziwa wiedza i zrozumienie zdawały się umykać młodym umysłom.

“Co się stało z magią nauczania?” — myślał Robert. W jego czasach edukacja była czymś więcej niż tylko przekazywaniem faktów. Była podróżą, pełną odkryć i zachwytów, prowadzoną przez nauczycieli, którzy nie tylko uczyli, ale inspirowali. Teraz, wydawało się, że technologia, choć pełna obietnic, przyćmiła tę magię, zamieniając klasę w miejsce pełne rozproszeń.

Zastanawiał się, jaką rolę powinni odgrywać nauczyciele w tym nowym świecie. Czy mieli poddać się technologii, czy raczej odnaleźć sposób na harmonijne współistnienie z nią? Przypomniał sobie swoje pierwsze lata w zawodzie, gdy każdy dzień był wyzwaniem, ale także przygodą. Teraz wyzwania zdawały się być inne, bardziej złożone. Nauczyciele musieli nie tylko przekazywać wiedzę, ale także nauczyć swoich uczniów, jak z tej wiedzy korzystać w sposób mądry i odpowiedzialny.

Robert upił łyk kawy, rozkoszując się jej ciepłem. Wiedział, że odpowiedzi na te pytania nie były proste. Jednak wierzył, że klucz tkwi w powrocie do podstaw — do pasji, empatii i osobistego zaangażowania. Każdy nauczyciel musiał znaleźć swoją własną drogę, balansując między tradycją a nowoczesnością, technologią a człowieczeństwem.

Otworzył oczy, spoglądając na kwitnące kwiaty wokół siebie. “Edukacja,” pomyślał, “jest jak ten ogród. Potrzebuje troski, uwagi i cierpliwości, aby mogła zakwitnąć pełnią swojego piękna.” Z tą myślą poczuł w sobie nową siłę. Wiedział, że mimo wszystkich trudności, nadal może inspirować swoich uczniów, tak jak czynił to przez wszystkie te lata.

Podniósł książkę i wrócił do lektury, ciesząc się chwilą spokoju. W końcu, jak mawiał jego ulubiony pisarz Paulo Coelho, “wszystko, co się zdarza, ma swój cel”. Być może ten kryzys był okazją do odnalezienia nowej drogi, do odkrycia nowych sposobów nauczania, które mogłyby przynieść jeszcze większe dobro.

Czat jako tępa dzida…

Dyskusja po moim wczorajszym wykładzie zainspirowała mnie do kolejnego wpisu. Tym razem będzie znowu o ChatGPT a w zasadzie dziś różnych jemu podobnych narzędziach czyli o GAI (Genarative Artificial Intelligence). Jak to u mnie bywa i jest będzie storytelling i zacznę od opowiedzenia pewnej historii. Ale najpierw krótkie oświadczenie – w tym jak to się mówi temacie jestem także samoukiem. A dziś większym stopniu prywatnym niż instytucjonalnym, służbowym. Moje zainteresowanie tą tematyką zaczęło się od procesu składania wniosku o grant IDUB – Nowoczesna Edukacja: Wyzwania. Jednym z planowanych zadań projektu była kwestia wykorzystania GAI i ChatGPT w edukacji. Projekt zakończył się we wrześniu ubiegłego roku. Dziś tą tematyką interesuję się zupełnie prywatnie. I jestem zdecydowanym samoukiem…

Spisuję doświadczenia z warsztatów dla pracowników wydziału, jakie prowadziłem w czerwcu ubiegłego roku. Tak jak w przypadku wyszukiwania informacji bardzo wiele zależy od wpisania „słów kluczowych” tu najważniejszy jest odpowiedni prompt. W ramach ćwiczeń poprosiłem o wpisanie promptu z prośbą o wyjaśnienie pewnych „przedmiotowych” zagadnień. Pamiętam, że poległ z kretesem na mostku termicznym i pełzaniu. Piszę o tym, bo to kolejny krok po Wujku Google. Nie uczę się, jak będę czegoś potrzebował Wujek Google znajdzie. Znajdzie albo nie. A jak znajdzie to dziś są to coraz częściej generowane przez GAI. Dziś studenci coraz częściej twierdzą, że w uczeniu się pomoże GAI. (Ekstrema uważa, że uczenie się nie ma sensu, bo GAI wszystko wie…) No to będziemy mieli sytuacje, gdy student się źle nauczy, bo GAI zaserwuje mu halucynacje.

Z tego roku mam dwa osobiste przykłady. Pierwszy dotyczy sporu prawnego z ZUS, który nie naliczył mi części waloryzacji subkonta. Ponieważ nikt nie był mi w stanie wyjaśnić dlaczego tak się stało oddałem sprawę do sądu. Zapytałem się GAI o podstawę prawną. W uzyskanej odpowiedzi było powołanie się na nie istniejące paragrafy i punkty ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Ponieważ z „tym czymś” można pogadać oczywiście poinformowałem „rozmówcę”, że to są nie istniejące paragrafy i punkty. Co było w odpowiedzi – prawo się zmienia… Jakbym słuchał polityka!

Drugi przykład dotyczy sfery naukowej. Opowiadałem o tym, że przygotowuję publikację o wiarygodności studenckich ocen prowadzących i zajęć. Poprosiłem GAI o ustalenie kiedy powstała pierwsza publikacja na ten temat. Otrzymałem pełną informację: autor, tytuł, czasopismo, rok, wolumin, strony. Akurat było tak, że istnieje amerykańska baza, gdzie są zindeksowane wszystkie roczniki tego czasopisma. W całym roczniku nie było tego artykułu. Gdy zaprotestowałem GAI sprytnie stwierdziło, że to było tak dawno, że mogą pojawiać się błędy.

Znane mi są artykuły opisujące jak GAI pomaga w badaniach na przykład w obszarze fizyki. Ale są to na sto procent specjalnie trenowane modele. Nie darmowe cudaki wystawiane dla suwerena. To wszystko co jest dostępne za darmo sprawdza się znakomicie wtedy, gdy my, ludzie wszystko wiemy i potrafimy wyłapać błędy i je naprawić! Dlatego powtórzę – trzeba zachować rewolucyjną czujność, gdyż studenci na bank będę korzystać z tych narzędzi. I często uczyć się głupot…

Tyle jeśli chodzi o mój na dziś krytyczny stosunek do ogólnodostępnych nieodpłatnych modeli językowych. Super zabawka, która może niestety sporo narozrabiać…