Jak będzie – po pierwsze…

Usłyszałem stwierdzenie, że nikt nie wie jak to będzie pod rządami nadchodzącej ustawy 2.0 szczególnie w kontekście oceny czyli ewaluacji jednostek i przyznawania funduszy ponoć wspólnego na działalność dydaktyczną i naukową. Dumnie stwierdziłem, że wiem i że mogę się tym podzielić ze społecznością akademicką. To wiem powinno być zapisane być może jako „wiem”. Wiem, że nic nie wiem, ale po 40 latach pracy wydaje mi się, że wiem jak to powinno wyglądać. A będzie jak będzie.
Na pewno system dla wielu nie będzie sprawiedliwy, bo nie wszyscy będą zadowoleni. To eufemizm. Większość będzie niezadowolona! Jest szansa, że ten system może być uczciwy, przejrzysty i jawny. Ale to tylko szansa…
Od lat nikt w środowisku nie protestuje (albo ja nie wiem o tych protestach) przeciwko temu, że o szczegółach kryteriów ocen dowiadujemy się tuż przed oceną. Od zawsze powtarzam, że gdybym Studentom podał kryteria wystawiania ocen w ostatnim tygodniu semestru dawno już bym nie pracował na uczelni! Powiem więcej – nawet jeśli kryteria ocen Studenci otrzymują w wersji drukowanej na pierwszych zajęciach i są one omawiane to i tak na koniec suweren ocenia w ankiecie jasność kryteriów zdecydowanie poniżej średniej. Dlaczego? Bo przestrzegam ustalonych kryteriów…
Tak więc po pierwsze kryteria powinny być znane na początku ocenianego okresu. Kropka. Słyszę argumenty przeciw – oceniani będą działać „pod kryteria”. A co w tym złego? Przecież znane są kryteria awansu naukowego. I wszyscy zbierają punkty właśnie pod te kryteria. A można sobie wyobrazić system, w którym awanse są rozpatrywane raz do roku w grudniu. W grudniu także ustalane są kryteria awansu…

Ewaluacja 2017

Prace Komisji Ewaluacji Jednostek Naukowych trwają. Czy uda się nam odzyskać upragnioną kategorię A? Śmiem wątpić, ale z przyczyn także czysto egoistycznych bardzo chciałbym się mylić! Może więc warto sobie przypomnieć wyniki ewaluacji z 2013. W stawce 32 wydziałów znaleźliśmy się z kategorią B na 22 pozycji. Jak będzie w tym roku? Jakieś przecieki? W kontekście ustawy o nauce 2.0 nasza pozycja w tym rankingu jest dosyć kluczową sprawą!
Poszukiwania informacji na temat wyników doprowadziły mnie do bardzo ciekawego portalu, rzekłbym sedna sprawy. Mam na myśli SEDN – System Ewaluacji Dorobku Naukowego. Ponieważ nie chcę zostać bezrobotnym nie będę tego komentował! Dociekliwym polecam także FAQi.

WCCE 2017

No i wreszcie po licznych didaskaliach przechodzimy do sedna sprawy. To sedno to pieniądze. Kolejny raz konstatuję, że nie jestem dżentelmenem, bo zamiast mieć pieniądze i siedzieć cicho to ja o nich piszę. Uważam, że tak zwany samodzielny pracownik naukowy powinien mieć zagwarantowane finansowanie jednej prestiżowej konferencji naukowej w ciągu roku. Oceniono mnie finansowo tak a ne inaczej i na konferencję w Dublinie miałem 2900 złotych czyli 445 €. Wystarczyło to na pokrycie kosztów uczestnictwa w wysokości 400 € i części opłaty za hotel wynoszącej 395 €. Cóż, mogłem jak wielu bezdomnych Polaków w Dublinie spać pod mostem lub kościołem ale mnie się zachciało dachu nad głową w… Trinity College. Do tego należy doliczyć bilet lotniczy – do Dublina nie da się dotrzeć z buta oraz diety czyli koszty wyżywienia. Jakoś tak głupio jest jechać na międzynarodową konferencję z walizką puszek! W sumie wydałem z własnej kieszeni 915 zł i 630 €. Czyli… dołożyłem wydziałowi i uczelni! Kolejny raz – patrz zakup książki. Jestem w życiu optymistą. Uważam w wbrew pesymistom twierdzącym, że gorzej już być nie może że może! W przyszłym roku mogę nie dostać żadnych pieniędzy i za konferencję w Linzu przyjdzie mi zapłacić w całości z pensji. Za dwa lata ze względu na trudną sytuację wydziału i uczelni będę musiał zapłacić za prawo używania ich symboli czyli znaków towarowych. Gdzie wyląduję za trzy lata?

IFIP

Niestety polska Wikipedia milczy na temat IFIP. Informacje o International Federation for Information Processing będą więc pochodzić z wersji anglojęzycznej. Skąd ten wpis? Jestem „członkiem z wyboru” International Federation for Information Processing (IFIP), Technical Committee TC3 Education, Working Group WG3.7 Information Technology in Educational Management. I jako ten członek mam obowiązek i przyjemność uczestniczyć co roku w konferencjach…

The International Federation for Information Processing (IFIP) is a global organisation for researchers and professionals working in the field of information and communication technologies (ICT) to conduct research, develop standards and promote information sharing. Established in 1960 under the auspices of UNESCO, IFIP is recognised by the United Nations and links some 50 national and international societies and academies of science with a total membership of over half a million professionals. IFIP is based in Laxenburg, Austria and is an international, non-governmental organisation that operates on a non-profit basis. IFIP’s activities are centered on its 13 Technical Committees, which are divided into Working Groups. These groups organise conferences and workshops, distribute technical papers and promote discussion and research outcomes. A full list of IFIP Technical Committees is listed below:
TC 1: Foundations of Computer Science
TC 2: Software:Theory and Practice
TC 3: Education
TC 5: Information Technology Applications
TC 6: Communication Systems
TC 7: System Modeling and Optimization
TC 8: Information Systems
TC 9: Relationship between Computers and Society
TC 10: Computer Systems Technology
TC 11: Security and Protection in Information Processing Systems
TC 12: Artificial Intelligence
TC 13: Human-Computer Interaction
TC 14: Entertainment Computing
The formation of TC3 Education, to deal with computers and education, was announced in 1962. Richard Buckingham of the University of London was appointed its first chairman and TC3 held its initial meeting in Paris in February 1964. The working groups of IFIP TC3 are:
WG 3.1 Informatics and Digital Technologies in School Education
WG 3.3 Research into Educational Applications of Information Technologies
WG 3.4 Professional and Vocational Education in ICT
WG 3.7 Information Technology in Educational Management